Misschien werd het eens tijd voor een andere uitdaging. Een vakantie op een zeilboot? Ja, dat zag ik wel zitten. Het is iets totaal anders, maar zeker de moeite waard. Na lang zoeken op sites zoals windseeker.org ben ik terecht gekomen bij maybe sailing. Het werd dan al snel beslist dat ik mee zou gaan met de boot Maybe, die van Dublin naar Belfast ging van 02 april tot 07 april. Ik zag toen ook mooi de kans om toch maar eens te ‘citytrippen’ naar Dublin.
Dublin (31 maart 2018 – 02 april 2018)
Dublin is geen grote stad, het volstaat dus zeker om er een dag of drie te verblijven. Indien je langer in Dublin bent is het altijd interessant om daguitstappen te doen naar de mooie kliffen die Ierland te bieden heeft. Maar let op, Dublin is niet zo goedkoop, dus neem zeker genoeg geld mee 😉 .
Wat te doen in Dublin?
Interesse in de middeleeuwen en oude kerken? Bezoek dan zeker volgende bezienswaardigheden:
- Dublin Castle
- Christ Church Cathedral
- St. Patrick’s Cathedral: Omgeven door een heel mooi parkje waar je rustig eens kunt doorwandelen.
Ben je meer te vinden voor pracht en praal en grote gebouwen? Dan moet je hier eens langsgaan:
- Custom House
- Trinity College: De universiteit van Dublin,
- The Book of Kells: Dit is de grootste bibliotheek van Ierland, zeker en vast de moeite. Als je kan, reserveer je tickets dan al op voorhand online dan kan je sneller naar binnen.
Nog tijd over?
- O’Connell Street: Een zeer brede straat die vele mensen doet denken aan de Champs-Ellysées, met in het midden ‘The Spire’ die 120m hoog is.
- The Hungry Tree: Een verborgen pareltje. Het ligt wel uit het centrum, maar is echt wel leuk om te zien.
- St. Stephens Green park: Een zeer groot park, goed om eens tot rust te komen.
- Ha’penny bridge
Maybe Sailing (02 april 2018 – 07 april 2018)
Door slechte weersomstandigheden geraakte de boot niet op tijd in Dublin. Hierdoor moesten alle ‘trainees’ naar Cork gaan, waar de boot zou vertrekken. In Dublin namen we met zes de bus tot in Cork, daar wachtten de andere zes ons al op. Aangekomen op de boot konden we ons installeren. De meisjes bij elkaar op een kajuit van vier en de jongens verdeeld in een kajuit van zes en een van twee. Onze eerste avond bleven we nog aan wal, zo konden we elkaar al wat beter leren kennen. Ik was de enige Belg aan boord, verder waren er nog twee Britten en negen Ieren.
De volgende dag vertrokken we eindelijk. Er was een goede Zuider wind. Aangezien we naar het Noord-Oosten moesten, was dit ideaal. Verder was ook het weer heel goed, ’s morgens een beetje motregen, maar rond 11 uur kwam de zon erdoor en hadden we alleen nog maar zonneschijn. We moesten eerst de haven uitvaren en zolang je nog niet de oceaan op gaat is het water heel kalm. We hadden net lunch gegeten en toen gingen we de oceaan op. Niet de beste timing. Het werd namelijk al snel een slagveld. De eerste acht slachtoffers werden zeeziek. De emmertjes vulden zich à volonté. Ondanks dit, gingen we wel zeer goed vooruit, de kapitein had dus ook beslist om meteen door te varen gedurende de nacht. Het was de bedoeling om woensdag in Dublin aan te komen, aangezien de wind zich dan ging keren en vanuit het Noorden zou komen. Zo gezegd zo gedaan, na 30 uur varen kwamen we aan in Dublin. Niet altijd even vloeiend, zeker de laatste uren niet toen de wind al was gedraaid. We spendeerden de nacht in Dublin en konden zeker en vast genieten van een goede nachtrust. De vorige nacht werden we namelijk soms uit ons bed gehaald om op wacht te staan gedurende drie uur.
Donderdag ochtend werden de ‘zeemansspelen’ gehouden. Een kleine quiz. Achteraf konden we het zusterschip ‘The blue clipper’ gaan bezoeken. Na de middag vertrokken we weer, dit keer richting de Isle of Man. Het verliep veel vlotter en er waren ook veel minder zieken. Zo’n twaalf uur later kwamen we aan in Port Erin. Hier gingen we voor anker. Dit betekende dat de ‘anchor watch’ begon. Per twee moesten we gedurende 50 minuten een oogje in het zeil houden ( 😉 ) en kijken of de boot zich niet verplaatste. Nadien konden we verder gaan slapen.
’s Morgens hadden we twee uur de tijd om de Isle of Man te bezoeken. Het was er heel gezellig en heb er geleerd dat ze daar een eigen munteenheid hebben. Na wat ‘Fish and Chips’ en een lekker ijsje gingen we weer aan boord en vertrokken we op ons laatste traject naar Belfast. Om middernacht kwamen we aan en konden niet veel later gaan slapen.
De volgende ochtend moesten we afscheid nemen maar ik bleef nog een nachtje in Belfast, ook een zeer mooie stad!
Het ging allemaal heel snel vooruit, maar ik heb er enorm van genoten. Hier zijn nog enkele cijfers: 🙂
uren op zee: 51 uur
aantal zeemijl afgelegd: 343 (617,4 km)
topsnelheid: 11,6 knopen
traagst dat we hebben gevaren: 0,5 knopen
aantal zieken: 10 van de 12